Baya bi gezdim bu ara, İstanbul, Fethiye..Hepsi plansız olsa da çok güzeldi, özellikle Fethiye.Tabi kuzenimin hastalığını öğrenmek falan yıpratıcı oldu ama olan güzel şeyler de vardı. Uzun zaman sonra ilk kez kendimi iyi hissettim biri sayesinde, gerçekten sevebilmeye hazır hissettim tekrar, ona saygı duydum falan, ama sonra anladım ki, bu duyguları barındıran çok az insan var artık. Güzel şeylerin kısa sürüyor olmasına alıştırmalıyım bence artık kendimi... O zaman hem tatilde, hem de yalnız değildim; ama şimdi hem evde, hem de yalnızım, bence de yalnızlık kötü...
Bu bana kötü hissettiren tarafı elbet, iyi olan yanlarını saymak daha mutlu eder çoğu zaman, bu bir kaçıştır ama işe de yarar hani. Arkadaşlarla çok kaliteli bir tatil geçirdik, uyumaya vaktimiz kalmadığı için yemek yemeye bile üşeniyorduk işte.Hangi gün neyi yapacağımızı şaşırdık, yeni insanlar güzel ortamlar... Ölüdeniz'i özlemişim, Muğla'yı da sevdim, en kısa zamanda tekrar orada olmak istiyorum.Planlarımın arasına sığıştırdım bunu. Öyle işte :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder